Khamis, 16 Julai 2015

Diyana [episod 1]

Setelah seharian berfikir, akhirnya aku memberanikan diri untuk menghantar mesej melalui Whatsapp kepada Diyana.

"Assalaamua'laikum".

"Waa'laikumussalaam".

"Yana?".

"Ya. Amr kan?".

"Ya, saya".
"Rasanya saya tak pernah nampak awak".

"Bukan awak tak pernah nampak saya. Cuma awak tak pernah perasan saya. Kot".

"Entahlah".

Kak Ayu, bini Cikgu Bos kata dia anak Wak Adi dan Wak Yah, abang ipar dan kakak Cikgu. Tapi serius aku tak pernah perasan pula dia ni. Walhal rumahnya di sebelah rumah Cikgu saja. Dia tak duduk sini ke?

"Seronok tak stalk Facebook saya? Jumpa apa lagi?".

"Seronok jugak. Ada live update skandal Najib and 1MDB etc etc".

Perli aku ke apa ni?

-------

Isnin, 13 Julai 2015, 10.17 pm

"Assalaamua'laikum, Amr. Buat apa?".

"Salam. Baca buku".

"Ok. Nak tanya kejap je. Then sambung la baca".
"Cik Ayu ke Cikgu ada cakap apa kat awak?".

"Cakap apa?".

"Tahu saya tengok Facebook awak dari mana?".

"Entah".
"Facebook saya tak private".

Aku jawab sepatah dua kata sebab aku rasa dia gagal buat aku tertarik nak sembang dengan dia.

"Entah. Tak tau pulak Facebook awak tak private".

"Dari mana?".

"Pernah perasan rumah sebelah Cikgu? Saya duduk situ".

"Tau. Cikgu bagitau awak anak buah dia. Anak Wak Adi".

"Errr...dari mana awak tadi nak maksudkan apa?".

"Dari mana jumpa Facebook saya?".
"Awak yang tanya".

"Taip je kat search. Jumpa la Amrul Azmi".

"Mana tau nama saya?".
"Kenapa search nama saya?".

"Amrul Azmi sebab that's the closest name saya dapat cari kat Ayu Catering punya page".

"Kenapa search?".

"Sebab awak selalu parking kereta depan rumah saya".
"Jawapan tak memuaskan hati ke?".

"Faiz pun park situ kalau saya lambat".
"Kenapa saya?".

"Ye ke? Tapi tiap kali saya balik memang kereta awak je kat situ".

"Masih tak menjawab soalan. Kenapa search saya kat Facebook?".

"Tak ingat kenapa"
"Curiosity. Kot".

"Why?".

"Because I saw you jalan ulang-alik dalam hujan".

"Hujan?".

"Awak mana nampak saya".

"Rasanya saya jalan dalam hujan tu hujung tahun lepas".
"Awak nampak saya bila?".

"Dari awal tahun ni".
"Bulan 1 ke bulan 2 bulan 3 ke tak ingat lah".

"Lama jugak awak stalk saya".

"Saya tak stalk awak ok".
"Ternampak. Dah depan mata, pandang je lah".

"Berapa lama awak stalk Facebook saya sebelum awak add?".

"Saya jenguk Facebook awak right before saya add".
"Tak payah guna perkataan stalk boleh tak?".
"Nampak macam saya pathetic gila".

"Cikgu cakap awak ada cerita something kat mak awak. Apa dia?".

"Itu cerita mak dengan anak. Mana boleh bagitau".
"Entah-entah cikgu dah forward pun ke awak. Bukan boleh percaya memasing tu".

"Mak awak dah bagitau cikgu".
"Cikgu bagitau saya".
"Tapi cikgu tak bagitau apa bendanya".
"Dah tentu saya nak tau apa orang cerita pasal saya".

"Saya summarizekan apa yang saya nampak je"
"Pasal benda-benda baik".

"Apa dia?".
"In details".

"So, kalau saya elaborate in details, saya dapat duit raya ke?".
"Tak kan?".

"Takde kaitan".

"Saya cakap awak ada kucing yang suka dating. Dengan awak wartawan buletin Awani".

"Lagi?".
"Saya tau ada lagi".
"Tak mungkin itu je".

"Lepas tu suka balut buku".
"Masak sedap".

"Tak mungkin mak anak bergosip sikit sangat".

"Panjang jugak. Tapi kan dah cakap summary tadi".
"Saya summarizekan laaa...".

Minah ni masih gagal menarik perhatian aku. Aku lebih suka perempuan yang annoying dan ego. Lebih mencabar. Dia ni terlalu peramah. Bosan.

"Ok".
"Jadi saya andaikan yang mak awak pun bercerita kat ayah awak".

"Entah".
"Jadi saya dapat apa in return?".

"Saya takde janji apa-apa".

"Ok".
"Tak kisah pun. Sebab yang saya cakap kat atas tadi tu tak sampai 100% pun".
"Introduction takde. Main points hilang mana. Yang itu semua conclusion".

"Takpe. Cikgu dah cerita pun sebenarnya".
"Even tak semua".

"So boleh tak saya nak kenal awak secara serious ni?".
"Penat la bahasa-basi ni".

"Secara serious tu macam mana? Saya tak rasa sekarang ni saya main-main".

"Ok. Saya tak pernah direct approach orang".
"Kalau saya suka orang bagai nak mati pun saya senyap selamba je".
"Jadi kiranya saya dah habis serious nak join awak jalan straight to Heaven. May I?"

Babi. Jujur sangat pulak dia ni. Bikin aku gabra tak tentu hala pulak. Terus aku mesej Cikgu.

"Cikgu, anak buah Cikgu ni jujur sangatlah cakap nak ke Syurga dengan saya. Saya pulak rasa kekok".

-------

"Meaning?'
"Ok, jujur betul".
"Awkward".
*bunyi cengkerik*

"Kan? Random gila".
"Rasa nak pergi terjun bangunan".

"Dah istikharah ke?"
"Berani mati ni".
"Sebelum ni ada jugak yang buat macam ni. Saya kata kita kawan dulu. Kenapa nak rushing? Sebab saya rasa sangat awkward bila dia sangat excited nak berkawan dengan saya secara serious".
"Macam awak buat ni".

"Tengah".
"Tapi tak cukup 40 hari lagi".
"Kang buat 3 hari je lain pulak cerita".

"Tak faham".

"Cukup".

"Oh...istikharah".
"Ok".
"Istikharah sekali pun cukup".
"Tapi kalau benda serious macam ni, elok buat 40 hari".
"Saya belum rajin nak istikharah".
"Apa lagi nak buat 40 hari".
"Tido lagi syok".

"Saya kat rumah sewa takde tv".
"Housemate rajin buat qiyam".

"Baguslah tu".
"Saya dah lama tak qiyam".
"Qiyam ke tandas ada la".
"Apa yang awak nampak pada saya yang takde harta dunia ni?".

"Saya nampak awak lah".

"Maknanya awak tak nampak apa-apa".

"Banyak. My brain just cant stop talking".

"Say it".
"Saya nak pastikan awak tak salah nilai saya".

"You can be a good daddy".

"Why?".

"Banyak sangat why dari tadi ni".
"Nak buat 5 why's untuk problem solving ke apa?".

"Silakan".

"Sebab awak treat kucing macam they are your own family".
"Nabi suka kucing".
"Sebab awak pentingkan family".

"Mana awak tau saya pentingkan family?".

"You always talk about your mom and dad dekat Facebook".
"Takkan saja nak reka cerita nak show off dekat semua kot".

"Jauh jugak awak korek Facebook saya".

Seingat aku, cerita tentang Mak Ayah paling banyak aku post di Facebook adalah sewaktu Mak ditahan wad selama dua minggu di Hospital Pakar Sultanah Fatimah, Muar pada awal Mei tahun ni. 

Hampir setiap hari aku post update tentang keadaan Mak. Aku tak tau kenapa pada waktu itu, menaip sesuatu tentang keadaan semasa buat aku rasa tenang. 

Selepas itu, takde. Maknanya memang jauhlah dia korek Facebook aku. Kinda psiko jugak minah ni. Stalker tapi tak nak mengaku. Hampeh.

0 ulasan:

Catat Ulasan

 
© Copyright 2035 Amrul & Co.
Theme by Yusuf Fikri